ساحل آرامش

در ساحل آرامشم

مدی عکاســــــ

 

یارو میـاد خونـــه

هشتـــــ ساله تقریبا نفقــه نداده.

میـدونستـــــــ عزیزانمـــــ راضیـــ به ازدواجمـــــــ توی اونـــــ وضعیتـــــ نبـودنــــ اما

هزار تهمتــــ بهشـونــ ـزد. 

انتخابـــ خودمــــ بـود و بقیه از ترســــ آبرو پای سفره عقد اومـدنـــ.

البتـه خالـه و دائیـــــ ناتنیــــ منتظـر نتیجـه ی ریختنـــــ زهر چندینــــ سالشـون بودنـــ

که اـومده بـودنـــــ تماشا

مادرشمـــ موقعـــ شاباشــــ و حلقــه خوبـــ آبرومـو پیشـــــ دشمنمـــــ بـرد.

تهدیدمـ کرده به جداییــــ و به زور مهریه رو بخششـــ گرفته.

یـه خصلتــــــ بد مردای مردمــــ.نیستـــــ که اینـــــ نداشتـه باشـه.

هـر روز فحاشیـــــ میکـنه

تهمتــــ میزنــه

پولــــــ نداده میگــه دادمــــــــ.

اونقـدر زرنگـــــه که عابـربانکــــــــمو گرفتــــه پولـ ردوبدلـــ میکنه

با پرروییـــ به مردمـ پرینتــــ واریزی رو نشــون میده میگـــه بهشــ پولـ دادمــ

عینــــــ کداها تا تهــرانــــ برده تمامـــ راه عکسـ گرفته 

چهار پنجـــ تا جا برده توی راه سوکـــ سوکـــ کــرده عکســـ گرفته با پرروییـــ

به همـــه عکسها رو نشــون میده میگـــه همه جــا بردمشـــــــ.

حتی عکســـ غذاهاییـــــ که با صرف جوییــــ تمامـــ درستــــ شده رو به همـه نشـون میده

میگه براشـــ فلانــــ کوفتـو خریدمــــ. خرید اما از ماهی پونصـد ششصـد تـومنی که نهایتا برای خرید

مواد غذاییــــ اسنفاده میکـرد، خدای منـــ شاهده که بیشـتر از دوسومشــ رو خـودشـ نوشــ جانــ میکـرد.

 

هرچیـ فکر میکنمــــاصلا لایقــــ گذشتــــ نیستـــــ!

 

سیمکــارتمـو گرفتـه باهاشــ پیامهای آنچـنانـی به دختر پسـرا میداد به نامـــ منـــ ثبتـــ میکــرد.

اونقـدر خانـوادشــــ رو دارنـــــ که هـنوز هزار تومنــــــ کادو ندادنـــــــــــ.

 

 

تمامــــ پول و طلامـو گرفتـه قولـ داد کـار میکـنه میده هنـوز یه ریالـــــ نداده.

 

توی زندگیـــ منـ که عینــــ دزدهـا میمـونه

 

 

هر روز هـمـــ با اینـــ و اونــــ میلاســه! خودمــــ تمامـ عکســـها و پیامهاشـو تو گوشیشــــ دیدمـــــ!

 

از روز اول زندگـــی حتی حالـــ کردنشــــ یه طرفـــه بـود.

 

با پرروئیــــــ وقتی زورگوییـــــ میکنه و نتیجــه نمیگیره تهـــدید به طلاقــــــ میکـنه.

 

روسمــــ تو اینـــــ خونـه کشیــده شـــد.

جانمـــ در رفتـــــــ.

تازه نمیـدونمـــــ چه قانـون بی شـرفیه که بهشـــ گفته تو خـوابـــــــ یـه طرفـــه حالــ کنه!

 

توی اینــــ تقریبا هشتــ سالـ، یـه بار همــ نفقـه نداده

تازه از کمترینـــــــ هزینـه ی خـورد و خوراکــــ کارگرها، یعنی فقرترینشـون برای خورد و خوراکـ

خرجـ میکـنه. یعنیـ به زور ماهیـــ یه مرغـــ یکـ کیلوییــــــ  میانگینــــ خریدشـه و میوه های ارزونـــ چرنـد.

ازوقتـی باهامــــ ازدواجـــ کرده انگار تو تنمـــــ شیپیشـــ افتاده نمیـره!

 

اگـه اینـ دنیا جـوابـــ کارهاتو نبینیـــــ الهی مثلـ ها توی اونــــ دنیا ببینیـــــ!

اونقـدر پررو بودی کـه با پولــ عزیزانمـــ هم زنگـ میزدمـ اسنپــــ به نامــ خودتــ ثبتـ میکـردیـ!

حتیـ هدیه های عزیزانمـو عینـــــ داعشــــ میخـواستیـ ازمـ بگیری و چندینـــ بار عینــــ گشنـه ها گرفت

 

 

 

 

خلاصــه هرچی میگیمـــ یا مینویسیمـــــ آخرشــ باید بگیمــــ به گردنــ شکسته و  آس و پاســــ و شیویدهای حروم لقمه ی مردمـــــ آزار ربطی نداره!

 

 

(جـوابـــــــ میده خـدا یه روز، اینـــــــو یقینـــــ دارم)

و مثقال ذرة شراً یره

و مثقال ذرة خیراً

یره

 

 

 

 

 

+ نوشته شده در پنجشنبه 2 تير 1401ساعت 3:27 توسط ساحل منفرد زاده |